10 Δεκεμβρίου: Παγκόσμια Ημέρα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Απόφαση-σταθμός του Αρείου Πάγου για μητέρα πρόσφυγα
Η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 10 Δεκεμβρίου, σε ανάμνηση της υπογραφής της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 10 Δεκεμβρίου 1948.
Με την απόφαση 1690/2019 του Αρείου Πάγου(ΣΤ΄Ποινικό Τμήμα σε Συμβούλιο) απλώθηκε «δίχτυ» προστασίας στην 37χρονη Ιρανή Σ. Κ. και την εξάχρονη κόρη της αφού αποφασίστηκε να μην εκδοθεί στη χώρα της. Όπως αναφέρεται στην απόφαση "...πιθανολογείται ότι σε περίπτωση έκδοσης της εκζητουμένης -
εκκαλούσας, υπάρχει ο κίνδυνος μιας αντίθετης προς τα ανθρώπινα δικαιώματα
απάνθρωπης και εξευτελιστικής συμπεριφοράς κατά το χρόνο της κράτησής της
από τις αστυνομικές και σωφρονιστικές αρχές του Ιράν. Επίσης, διαφαίνεται
υπαρκτός ο κίνδυνος, με βάση τα ίδια στοιχεία, να υποβληθεί η εκζητούμενη σε
βασανιστήρια και σε μεταχείριση απάνθρωπη και εξευτελιστική αλλά και να
επιβληθεί σ' αυτή η μέγιστη ποινή (θανατική) και εν τέλει να κινδυνεύσει η ζωή
της. Ακόμη προέκυψε ότι η θέση της έχει επιβαρυνθεί, λόγω της συμμετοχής της
σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα, ως θύμα ενδοοικογενειακής βίας (κακοποίηση από
μέρους του συζύγου της), αλλά και επειδή, ως Ιρανή, που διέφυγε από τη χώρα
της και ζήτησε άσυλο στην Ελλάδα θεωρείται από τις Ιρανικές Αρχές ως εχθρός
του καθεστώτος του Ιράν και υπάρχει βάσιμος φόβος ότι θα κατηγορηθεί για
διάδοση ψευδούς προπαγάνδας, βλασφημία κατά του "προφήτη" και
αντικαθεστωτική δράση, με συνέπεια να υποστεί κακομεταχείριση και βασανιστήρια
(βλ. κατάθεση Α.Δ.) και κίνδυνο να της επιβληθεί ακόμη και η θανατική ποινή...αναφορικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων στη χώρα αυτή, δηλαδή, τις συνεχείς παραβιάσεις που αναφέρονται:
1)στην επιβολή πολυετών καθείρξεων ή και θανατικής ποινής σε άτομα που
κρατούνται αυθαίρετα για δημόσια διαμαρτυρία κατά πράξεων του καθεστώτος,
2)στην επιβολή απάνθρωπων και εξευτελιστικών ποινών (μαστιγώσεων,
λιθοβολισμού κ.λπ.) σε άτομα που συμμετείχαν σε ειρηνικές διαμαρτυρίες για
εργασιακά τους δικαιώματα και τα οποία κατηγορήθηκαν για "συγκεντρώσεις και
συμπαίγνια διάπραξης εγκλημάτων κατά της εθνικής ασφάλειας", "προπαγάνδα
κατά του κράτους" και "διατάραξη της δημόσιας τάξης", 3)στην παρατεταμένη
περίοδο απομόνωσης και ανακρίσεων, μη τήρηση νομιμότητας, μη διεξαγωγή δίκης
και πολυετείς ποινές κάθειρξης με βάση ασαφείς ή απροσδιόριστες κατηγορίες περί
"εθνικής ασφάλειας" και "κατασκοπείας" και από κρατικά υποστηριζόμενες
εκστρατείες δυσφήμησης φυλακισμένων, 4)στις απάνθρωπες και ταπεινωτικές
συνθήκες φυλάκισης και έλλειψης επαρκούς πρόσβασης σε ιατρική περίθαλψη
κατά τη διάρκεια της φυλάκισης, 5)στην καταπίεση των γυναικών στην άσκηση
των δικαιωμάτων τους (ελεύθερης έκφρασης, του συνεταιρίζεσθαι και συνέρχεσθαι
ειρηνικώς), προτρέποντας, παράλληλα, τις ιρανικές αρχές να αναθεωρήσουν τις
νομικές διατάξεις που εισάγουν διακρίσεις κατά των γυναικών και ειδικότερα αυτές
που σχετίζονται με την προσωπική τους κατάσταση και την άσκηση κάθε μορφής
έμφυλης βίας κατ'αυτών κ.λπ"
